Η Ιουλίδα της Κέας, τη νύχτα.
Φωτογραφίες του οικισμού όπως αυτός επαναπροσδιορίζεται στο σκοτάδι, με τη μορφή γεωμετρικών σχημάτων.
Το μεγάλο φως της μέρας αντικαθίσταται από πολλαπλές πηγές τεχνητού φωτός, παράγωγες των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και αναγκών. Η μισοφωτισμένη κάμαρα, το δρομάκι με τον κρυμμένο φανοστάτη πίσω από νυχτολούλουδα και τηλέγραφους, μια κουζίνα με τους ατμούς της.
Μίξη λαμπτήρων πυρακτώσεως με πιο ψυχρούς και σύγχρονους, μεταχρωματίζουν τις επιφάνειες με καφέ και γκρι σκιές και αποχρώσεις.
Οι όγκοι επιπεδοποιούνται, τα προφίλ και οι μετόπες συγχέονται και καλύπτουν η μια την άλλη. Το ημίφως ευγενικά ανακλάται και σκεδάζεται από επιφάνεια σε επιφάνεια, αποκαλύπτοντας έτσι ένα κυβιστικό αρχιτεκτονικό αριστούργημα.
Η Ιουλίς.
Ioulis of Kea island, at night.
Photographs of the settlement as redefined in the dark, in the form of geometric shapes.
The great day light is being replaced by multiple sources of artificial light, derivatives of human activities and needs. The half-lit houseroom, the alley with the hidden lamppost behind night flowers, a kitchen with its steam.
Mixing incandescent lamps with cooler and more modern ones, they color the surfaces with brown and gray shades.
Volumes are leveled, profiles and metopes are confused and overlap.
The dim light is politely reflected and scattered from surface to surface, thus revealing a cubist architectural masterpiece.
Ioulis, of Kea island.
